CPU چیست؟

هسته اصلی سخت افزار کامپپیوتر، پردازشگر مرکزی می باشد که بر روی مادر برد قرار داده شده است.

جزء اصلی یک پردازشگر، مایکرو چیپی است که با تکنولوژی مدارات مجتمع فشرده ساخته شده است و واحد پردازشگر مرکزی یک میکرو پروسسور نامیده می شود (CPU). CPU ها امروزه شامل بیش از ۵۰ میلیون ترانزیستور می باشند.

وظیفه آنها، انجام محاسبات عددی و انجام تصمیم گیریهای منطقی است که در مجموع به آنها عملیات گفته می شود.

واحد کنترل (CU) یک CPU، دستورات را تفسیر و به آنها الویت می دهد و واحد منطق ریاضی (ALU)، دستورات را اجرا خواهد کرد.

یک میکروپروسسور، می تواند توسط فرکانس ساعت آن یا نرخ ساعت آن، ارزش گذاری شود.

این عدد، فرکانس نوسان کریستالهای داخلی یک مایکرو پروسسور است که بصورت عددی از تعداد سیکل ها در ثانیه (هرتز یا بطور اختصار Hz) بیان می شود.

مایکرو پروسسورهای امروزی، نرخ نوسانی در حد چند گیگا هرتز دارند. این به معنای آن است که چند تریلیون سیکل در ثانیه است.

نرخ ساعت، زمان پالس مدارات کامپیوتر است که بیانگر بالاترین حد ایده آل قابل حصولی است که کامپیوتر می تواند اطلاعات را پردازش و یا دستوری را اجرا نماید.

نرخ ساعت می تواند با ضربان قلب یک موجود زنده مقایسه شود. هر چند، نرخ ساعت، تنها وقتی مقیاسی معنادار از کارایی یک پردازشگر است که بخواهید پردازشگرهای یک شرکت سازنده را بر روی یک سخت افزار آزمایش نمایید.

CPU قادر است تا داده ها را از بانک های خارجی حافظه دریافت کند، آنها را توسط اجرای دستورات ویرایش کند و سپس نتایج را دوباره به بانک داده ها باز گرداند.

اطلاعات گذرا در واحد حافظه محلی با راندمانی فوق العاده بالا نگهداری می شوند که به آنها رجیستر اطلاق می شود. CPU با وسایل دیگر از طریق خطوط باس (bus) تبادل اطلاعات می کند.

منبع: نویاسیستم